Oud-doelman en journalist Joop Niezen (89) overleden
In dit artikel:
Na enkele jaren van slechter wordende gezondheid is Joop Niezen op woensdag 13 augustus op 89‑jarige leeftijd overleden. Niezen maakte naam als doelman in het Nederlandse amateur- en (vroege) profvoetbal en vooral als invloedrijke sportjournalist; zijn loopbaan bracht hem van het Haagse Spoorwijk naar landelijke bekendheid.
Geboren en opgegroeid in Spoorwijk, raakte Niezen al op jonge leeftijd bij ADO betrokken — aanvankelijk als veldspeler, later op aandringen van trainer Wim Tap als keeper, net als zijn oudere broer Dolf die met ADO in 1943 landskampioen werd. Als 16‑jarige keepte hij voor het eerst in het eerste elftal van Quick. Op 26 juni 1955 maakte hij zijn debuut in ADO’s eerste elftal, een wedstrijd in Amsterdam tegen DWS (3-1 nederlaag). Door zijn militaire dienst in Ermelo verslechterde het trainen bij ADO, waarna hij via Ben Tap bij AGOVV belandde: tussen 1956 en 1959 stond hij daar bijna negentig keer onder de lat. Na periodes terug bij ADO en opnieuw bij AGOVV speelde hij later voor DHC in Delft. Een enkelbreuk tijdens een wedstrijd tegen Elinkwijk maakte in Delft een vroegtijdig einde aan zijn voetbalcarrière en stopte ook zijn studie aan de Haagse Academie voor Lichamelijke Opvoeding.
De overstap naar de journalistiek bleek bepalend. Niezen werkte eerst bij De Sportkroniek en de VARA-radio (onder meer als verslaggever en mede-presentator van het voorloperprogramma van Langs de Lijn). In 1966 trad hij in dienst bij Voetbal International; drie jaar later werd hij hoofdredacteur en bouwde het blad uit tot het toonaangevende voetbalweekblad van Nederland, met een oplagestijging van circa 45.000 naar 184.000 exemplaren. Later stuurde hij Sport International aan en schreef hij meerdere voetbalboeken. Hij maakte onder meer de tv‑documentaire 'Laatste man' over doelman Jan van Beveren en verzorgde samen met Chris van Leeuwen de radioverslaggeving bij de WK‑finale West‑Duitsland–Nederland (1974). Ook bracht hij diepgravende verslaggeving over de politieke situatie in Argentinië rond het WK 1978 en trad hij regelmatig op als tv‑commentator bij populaire evenementen zoals de Mini Voetbalshow in Ahoy.
Als voorzitter van de Nederlandse Sportpers (vanaf 1973) zette Niezen zich in voor professionele faciliteiten voor sportjournalisten: hij richtte een servicestichting op en regelde perskaarten voor officieel geregistreerde verslaggevers, waarmee hij niet‑professionele bemoeienis trachtte tegen te gaan. Zijn stijl werd gekenmerkt door een kritische blik, maatschappelijke betrokkenheid en sterke schrijvers- en spreekvaardigheid; daarmee verwierf hij grote bekendheid in zowel de voetbalwereld als de sportjournalistiek.
Hij laat nabestaanden achter. Zijn voormalige clubs en collega’s herinneren hem als een invloedrijke persoonlijkheid die veel heeft betekend voor zowel ADO als de bredere voetbaljournalistiek; hen wordt veel sterkte toegewenst bij het verlies.